Hulp bij (af)studeren
Samen met jou zorgen dat je (eindelijk) wél afstudeert.
Afstuderen! Hoe dan?
Je bent begin 20, zit in de afrondende fase van je hbo-studie. De studie past helemaal bij jou. Je had superleuke en interessante stages. En nu heb je dat diploma bijna binnen. Nog even afstuderen en dan ben je klaar. Alles komt nu samen is de bedoeling. Maar hoe verwerk je alles wat je hebt geleerd in een verslag over je leerproces en je eindopdracht. Dus, éven afstuderen?! Hoe dan? Wat heb je nu echt over jezelf geleerd? Weet jij veel. En alsof dat iemand echt interesseert. Maar het moet! Maar hoe? Je hebt je suf gepiekerd en je weet het niet meer. Hoe slaag je ooit voor deze studie? En eigenlijk ben je er al zó klaar mee!
Hulp bij (af)studeren
Gaat dat bij jou ook zo?
De wekker gaat, je hebt nog zo geen zin om op te staan. Dat feestje gisteren. Je wilde eerst niet gaan en wat was het uiteindelijk gezellig met je vrienden. En nu moet je écht aan de slag met je afstuderen. Waar was je ook al weer met dat afstudeerverslag? Wat moet je doen? Oh, je snapt er niks van! Waar gaat het over? En wat heb je hieraan als je straks aan het werk bent? Ok je moet echt! Wát moet je; waar moet je beginnen? Pfff je weet het echt niet meer. Hoe krijg je ooit dat diploma? Je wil nog sporten, moet vanmiddag werken, dus je moet nu echt aan de slag. Maar hoe dan? Zie je wel; je kunt dit niet. Je weet niet eens hoe je moet beginnen. Hoe studeer je dan ooit af?!
Je zit al uren achter je laptop. Je hebt maar een paar woorden getypt. Hoezo doe je zo lang over die paar woorden? Het zijn niet eens fatsoenlijke zinnen. Je snap er niets van. Zie je wel, je kunt dit niet… Je baalt enorm van jezelf. Je snapt niets meer van de opdracht, van de lesstof? Wat moet je met al die theorie straks in een baan? Je voelt enorme paniek en stress; waaah!
Je hebt feedback op je verslag gekregen van jouw studiebegeleider van school. Toen jullie dit doornamen, leek het allemaal duidelijk. Nu je er mee aan de slag wil gaan, snap je er helemaal niets meer van. Wat bedoelde ze nu? Hoe verwerk je die feedback? Moet je alles omgooien? Serieus?! Je kunt toch niet opnieuw gaan appen dat je nog vragen hebt. Zij moet je ook beoordelen. Ze zal denken dat je echt dom bent. En dan krijg je dus nooit een goede beoordeling. Ook moet ze al die andere studenten begeleiden én nog lesgeven. Dus ze heeft vast geen tijd voor je.
En die anderen van je eerste jaar die al zijn geslaagd… Je loopt echt achter. Is het dan toch niet de juiste opleiding? Als je nou eens gewoon stopt met deze studie? Je haalt het toch niet.
Je bent super chagrijnig. Je ziet het niet meer zitten. Je moppert op je moeder met haar goedbedoelde adviezen, je vader die het al helemaal niet snapt en je zus die alleen maar leuke dingen doet. Jij hebt niet eens zin om het komende weekend met je vrienden af te spreken, zo enorm heb je er de balen van.
En wat als je het niet redt, als je dit jaar nóg niet afstudeert!?… Je moet er niet aan denken dat je dit (weer) niet haalt, want wat baal je dan zeg! En hoe hard faal je dan! Oh en wat zullen je vrienden en je collega’s van je bijbaan wel niet denken!? En jouw ouders, hoe boos zullen die zijn! En dan moeten jullie weer meer studiekosten betalen! En dan moet je dus weer langer studeren en ben je nóg niet klaar. En je bent er al zó klaar mee!
Motivatie: van een 1 naar een 7!
Yvonne: “Afgelopen week sprak ik met een studente. Ruim een maand geleden maakten we kennis en zat ze ongeveer depressief bij mij aan tafel. Ze gaf haar motivatie een 1 (en ik dacht: “Oké, dit wordt een uitdaging en wat wil ik haar graag helpen!”). Met allerlei tips en adviezen en dagelijks contact hielp ik haar. En nu? Nu geeft ze die motivatie een 7! Binnen een maand! Ja, je leest het goed, van een ‘niets willen’ naar een ‘ik kan dit’.
Van helemaal niet naar school willen en nauwelijks gaan, naar motivatie vinden om te gaan én daadwerkelijk gaan. Van geen idee of ze de juiste opleiding volgt, naar vertrouwen dat dit nu het goede pad is. Ze ziet nu in dat deze studie niet alleen bijdraagt aan een vervolgstudie, maar ook aan een succesvolle toekomst. Hoe mooi is dat?!“
Laura, afgestudeerd aan Hogeschool Arnhem Nijmegen HR: “Tijdens de kennismaking via Teams was er meteen een klik. Ik kreeg direct tips en dat maakte dat ik dacht: dit is iemand die er verstand van heeft. Online hulp is vaak alleen het beoordelen van een scriptie. Juist het stap voor stap meedenken en vragen stellen, hielp mij. Zo rondde ik weer gemotiveerd met goede en fijne begeleiding én af en toe een schop onder mijn kont wél mijn hbo hrm af.“
